Postępowanie w trakcie porodu powinno ograniczać się do nadzoru akcji porodowej (odbierania rodzących się prosiąt, kontroli wydalania łożyska). Przedłużający się czas porodu powyżej 5 godzin, (zatrzymanie łożyska oraz podwyższona temperatura ciała powyżej 39,8°C) wymagają fachowej interwencji lekarza weterynarii.

Co zrobić po urodzeniu?

Bezpośrednio po urodzeniu prosię powinno zostać oczyszczone z resztek łożyska, śluzu i wytarte do sucha. Pępowinę należy skrócić do odcinka 5 centymetrów, a następnie zdezynfekować, np. jodyną. Prosięta powinny jak najszybciej pobrać siarę, która zawiera przeciwciała chroniące je przed chorobami. Poza okresem karmienia prosięta powinny przebywać w legowisku pod lampą, gdyż nie mają dostatecznie rozwiniętego układu termoregulacji. Optymalna temperatura dla nowo narodzonych prosiąt, to 32-34 °C.

W drugim dniu życia należy przyciąć lub spiłować kiełki w taki sposób, aby nie kaleczyć dziąseł prosiąt. Słabe prosięta powinny zostać wzmocnione przez dootrzewnowe podanie 15 ml 2% roztworu glukozy. W celu przeciwdziałania anemii wynikającej z niedoboru żelaza prosięta muszą otrzymać trzeciego dnia preparat żelazowy. Podanie 100-200 mg żelaza dostatecznie zapobiega występowaniu anemii. W pierwszym tygodniu życia należy przeprowadzić kastrację prosiąt.

Choroby prosiąt

Jedną z powszechnie występujących chorób jest mykoplazmowe zapalenie płuc. Drobnoustrojem powodującym tę chorobę jest Mycoplasma Hyopneumoniae. Zakażenie mykoplazmami w połączeniu z niekorzystnymi warunkami środowiskowymi jest główną przyczyną przewlekłych schorzeń układu oddechowego i w znacznym stopniu pogarsza sytuację zdrowotną w gospodarstwie.

Choroba ta prowadzi do obniżenia przyrostów masy ciała, gorszego wykorzystania paszy oraz zwiększa ryzyko wystąpienia innych zakażeń bakteryjnych. Szczepienie przeciwko mykoplazmozie powinno być wykonane po raz pierwszy w 3 tygodniu życia i powtórzone po 2 tygodniach przy użyciu jednej z dostępnych szczepionek (szczepionki dwukrotne) lub szczepionkami jednokrotnymi podawanymi w 3-4 tygodniu życia.

Warunkiem dobrego stanu zwierząt jest zapewnienie optymalnych warunków środowiskowych, dostępu do wody oraz podawania od 7 dnia życia mieszanek typu prestarter w celu dobrego przyuczenia ich do pobierania paszy stałej. W dniu odsadzenia zaaplikować preparat działający bodźcowo, np. Suiferowit. Kolejne zabiegi wykonywane w 10-12 tygodniu, to odrobaczanie prosiąt oraz zabezpieczenie ich przeciwko różycy.

Odsadzenie prosiąt powinno nastąpić najwcześniej w 29 dniu życia. Tak przygotowane prosięta będą stanowiły dobry materiał do tuczu.

 

Źródło: www.kpodr.pl