Przygotuj kombajn do pracy

Rano przed wyjazdem na pole, operator powinien wykonać następujące czynności:

  • oczyścić kombajn z zewnątrz z pyłów i resztek pożniwnych mogących stanowić poważne źródło pożarowe. Najlepiej jest użyć do tego celu sprężone powietrze;
  • opróżnić chwytacz kamieni, oczyścić zespół młócący (szczególnie klepisko), powierzchnię roboczą wytrząsaczy, podłogę podsiewacza, sit oraz osłonę siatkową chłodnicy;
  • uzupełnić zbiornik paliwa, ale nie więcej niż do poziomu maksymalnego, gdyż przy wysokiej temperaturze paliwo będzie się wylewało ze zbiornika stwarzając zagrożenie pożarowe;
  • sprawdzić i uzupełnić w razie potrzeby poziom oleju w silniku, w zbiorniku układu hydraulicznego oraz poziom płynu w układzie chłodzenia;
  • oczyścić filtry powietrza;
  • sprawdzić szczelność przewodów olejowych i paliwowych;
  • sprawdzić stan i napięcie pasów i łańcuchów napędowych. Poluzowane pasy i łańcuch należy napiąć, aby wyeliminować nadmierny ich poślizg.

Przy zespole tnącym sprawdzamy stan przyrządu tnącego: brakujące lub uszkodzone noże wymieniamy na nowe, a pogięte palce należy wyprostować.

Dokręcamy również poluzowane nakrętki palców i przycisków. Koniecznością jest posmarowanie listwy nożowej zespołu tnącego, przegubu kulowego targańca, jak również przekładni bezstopniowej jazdy.

Musimy pamiętać, że oceniając czy praca wszystkich mechanizmów jest prawidłowa, sprawdzamy na wolnych obrotach. Przed samym wyjazdem w pole kontrolujemy, czy poprawnie działa układ kierowniczy i hamulcowy, jak również instalacje elektryczną, a w szczególności oświetlenie kombajnu i działanie pomarańczowego światła ostrzegawczego. Przetarte przewody trzeba zaizolować, a poluzowane dokręcić. Iskry powstające w czasie zwarcia mogą być przyczyną pożaru.

Wbrew pozorom, bardzo istotna jest poprawność wskazań przyrządów na pulpicie sterowniczym kombajnu, bo to one informują o prawidłowej pracy maszyny i decydują, jak szybka będzie reakcja operatora.

Po wykonaniu wymienionych czynności obsługi codziennej możemy spokojnie jechać w pole i pracować bezawaryjnie cały dzień.

Kolejna ważną sprawą, która przysparza kombajnistom wiele trudności jest prawidłowe ustawienie zespołu czyszczącego w kombajnie, a to od niego zależy czystość młóconego ziarna i wielkość strat.

W skład zespołu czyszczącego wchodzi:

  • podsiewacz,
  • kosz sitowy zawierający dwa sita żaluzjowe i jedno kłosowe,
  • wentylator z kierownicami powietrza.

Na początku zaczynamy od podłogi podsiewacza. Należy ją codziennie dokładnie wyczyścić, ponieważ zalepiona podłoga schodowa podsiewacza może powodować, że masa skoszonego zboża nie będzie przesuwana w stronę sit, a co za tym idzie pogorszy się jakość czyszczenia. Przy zbiorze ziarna wilgotnego podłogę należy czyścić częściej niż przy zbożu suchym. Również ważnym elementem jest czyszczenie sit. Należy do robić delikatnie, aby nie uszkodzić grzebieni żaluzji. W niektórych kombajnach występuje problem z regulacją stopnia otwarcia sit i trzeba do tej czynności dużej siły. Przyczyną tych problemów jest pozostawienie kosza sitowego w kombajnie, na okres zimy, bez przesmarowania układu regulacji sit. Istotnym elementem obsługi zespołu czyszczącego jest sprawdzenie działania oraz ustawienie wentylatora wraz z kierownicami.

Regulację zespołu czyszczącego przeprowadzamy w zależności od warunków polowych. Decyduje o tym: rodzaj zboża, wielkość ziarna oraz wilgotność.

Przy ustawieniu nie należy się bezwzględnie kierować tabelami zawartymi w instrukcji obsługi kombajnu. Są one sporządzone dla zbioru w przeciętnych warunkach, a więc często odbiegających od tych rzeczywistych na polu.

Pewnych ogólnie przyjętych zasad powinniśmy jednak przestrzegać zawsze:

  • górne sito powinno być otwarte bardziej niż dolne;
  • sito kłosowe, przy czyszczeniu zbóż wilgotnych, powinno być ustawione poziomo, natomiast przy zbożu suchym należy je podnieść, przesuwając zaczepy w otworach regulacyjnych obu stron kosza sitowego;
  • w celu ograniczenia strat ziarna, z sita górnego należy wysunąć szufladkę pod wylotem sita kłosowego.

Po przejechaniu kilkudziesięciu metrów na polu należy wysiąść z kombajnu i sprawdzić, czy ziarno nie leży pod pokosem słomy. Poza tym kontrolujemy, czy na sitach nie zalega zbyt gruba warstwa ziarna, a w zbiorniku kombajnu nie ma nadmiernej ilości zanieczyszczeń. Jeśli stwierdzimy nieprawidłowości, przystępujemy do regulacji zespołu.

Jeżeli pod pokosem zauważymy obecność ziarna, powinniśmy zwiększyć otwarcie sit, zmniejszyć siłę wiatrów wentylatora, lub ustawić kierownicę wentylatora na początek kosza sitowego. Jeżeli w zbiorniku kombajnu znajduje się dużo zanieczyszczeń ziarna, wykonujemy czynności odwrotne tzn. przymykamy sita, zwiększmy siłę wiatru wentylatora, kierownice ustawiamy na środek, bądź koniec kosza sitowego. Oczywiście po dokonaniu tych regulacji należy sprawdzić poprawność działania całego zespołu.

Regulacja zespołu czyszczącego niekiedy wymaga pewnego kompromisu pomiędzy stratami ziarna, a poziomem czystości. Dlatego też, rolnicy decydują się na pewien poziom zanieczyszczeń, gdyż takie ziarno można doczyścić w czyszczalni stacjonarnej przed zmagazynowaniem, ponieważ wysoki stopień czystości ziarna wiąże się z dużymi stratami ziarna.

 

Źródło: www.kpodr.pl