Potrzeby wapnowania  gleb zależą od odczynu (pH) oraz kategorii agronomicznej gleby  (tabela 1).
Odczyn gleb (pH) można określić metodą laboratoryjną lub pH-metrem polowym.

Zalecane dawki wapna w zależności od potrzeb wapnowania zamieszczono w tabeli 2.  

Dawki wapna podane w tabeli 2 zostały wyliczone w taki sposób by doprowadzić odczyn gleby do wartości  optymalnej (tabela 3).  Nie zaleca się jednak stosowania całkowitej dawki wapna wyliczonej dla  przedziału „wapnowanie konieczne” z uwagi na możliwość wystąpienia  tzw. efektu „przewapnowania”, czyli zaburzeń przyswajalności składników pokarmowych dla roślin. W nawiasach podano maksymalne dawki CaO jakie można zastosować jednorazowo. Zabieg wapnowania uzupełniającą dawką można powtórzyć po upływie roku, po oznaczeniu aktualnej wartości pH gleby.

Dawki wapna nawozowego zwyczajowo wyraża się w tonach tlenku wapnia na 1 ha. Rolnik musi przeliczyć odpowiednią dawkę z tabeli 2 na dawkę konkretnego wapna nawozowego uwzględniając procentową  zawartość CaO w tym wapnie. Na rynku dostępnych jest wiele rodzajów wapna nawozowego. Ze względu na formę w jakiej występuje w nich  wapń rozróżnia się  nawozy wapniowe tlenkowe (zawierające CaO) i nawozy węglanowe (zawierające CaCO₃). W obu typach wapna zawartość wapnia wyrażana jest w przeliczeniu na tlenek  wapniowy (CaO). Dzięki temu sposób przeliczania zalecanej dawki CaO na dawkę nawozu jest taki sam. Na przykład jeśli zalecana dawka wg tabeli 1 wynosi 2 t CaO/ha, a do dyspozycji mamy wapno nawozowe o zawartości  50% to aby uzyskać zamierzony efekt musimy zastosować 2 t CaO/ha : (50% CaO/100) =  4 t masy nawozu na 1 ha

źródło: www.iung.pl