Kukurydza. Wybór odmiany
Rynek kukurydzy jest coraz bardziej techniczny. Odmiany różnią się od siebie liczbą FAO i kierunkiem użytkowania. Głównym priorytetem firm hodowlanych jest dopasowanie się do aktualnych potrzeb rynku. Każdego roku wzrasta zainteresowanie producentów kukurydzą przeznaczoną na ziarno. Jej uprawa jest najbardziej rentowna. Dzięki temu w tym segmencie rynku postęp jest najszybszy, gdyż jest to segment najbardziej konkurencyjny.
Według specjalistów zajmujących się opłacalnością uprawy kukurydzy na wysokość plonu wpływają trzy istotne czynniki: wybór odmiany, zabiegi uprawowe, głównie technologia odchwaszczania i nawożenia oraz warunki pogodowe. Aura jest całkowicie niezależna od rolnika, natomiast dwa pierwsze czynniki zależne od podejmowanych przez producenta decyzji determinują sukces uprawy. Wybór odmiany wpływa w ponad 30% na uzyskany efekt ekonomiczny. Dlatego tak istotne jest, by decyzję dotyczącą zakupu materiału siewnego poprzedzić analizą jego właściwości, potencjału plonotwórczego i przydatności dla wybranego kierunku użytkowania.
Po ustaleniu najważniejszych kryteriów doboru, przede wszystkim przeznaczenia plonu, każdy producent powinien zapoznać się z dostępną ofertą pod kątem cech poszczególnych odmian. Są to przede wszystkim: plenność, czyli poziom plonu ziarna, bądź biomasy, reakcje na warunki środowiskowe, czyli tolerancję na chłody lub niedobór wilgoci, podatność na choroby i szkodniki oraz pokrój roślin, co jest szczególnie ważne w przypadku odmian przeznaczonych na kiszonkę. Oczywiście bardzo istotnym czynnikiem jest cena materiału siewnego, jednak nie powinna być ona determinującym kryterium wyboru odmiany, a tylko jednym z elementów. Przy wyborze konkretnej odmiany warto wziąć pod uwagę fakt, iż od wielu lat obserwujemy stale pogłębiający się deficyt wody w glebie, niedobór opadów oraz ich niekorzystny rozkład w okresie największego zapotrzebowania kukurydzy na wodę – podczas lata, w okresie kwitnienia kukurydzy. Rezultatem takiego przebiegu pogody są spadki plonu. Brakowi wody towarzyszą w tym okresie także i wysokie temperatury. Takie ekstremalne warunki bezpośrednio wpływają na obniżenie kondycji kukurydzy – nie pozwalają na pokrycie zapotrzebowania roślin. Warto więc zdecydować się na wybór odmiany o zwiększonej tolerancji na suszę – z silniejszym i głębszym – efektywniejszym systemem korzeniowym.
Odmianą, która charakteryzuje się najlepszym oddawaniem wody w końcowej fazie dojrzewania jest DKC 3790. Z uwagi na tę cechę nadaje się do bardzo wczesnego zbioru. Szybko i łatwo poddaje się suszeniu (niska wilgotność ziarna), co gwarantuje oszczędność i czasu i nakładów na sam proces dosuszania, co aktualnie, przy niskich cenach ziarna, jest niewątpliwie jej ogromnym atutem. Jest polecana do uprawy na terenie prawie całego kraju (nie rekomenduje się jej stosowania jedynie na pomorzu i w górach), na wszystkich stanowiskach glebowych. Plon ziarna wynosi średnio 105% wzorca. Przy wilgotności ziarna wynoszącej około 15% plonuje na poziomie 12,1 t/ha. Jest mieszańcem dwuliniowym typu SC.
Innym przykładem, wysoko plonującej odmiany jest DKC 3623. Podobnie, jak ta wspomniana wyżej ekspresowo oddaje wodę w końcowej fazie dojrzewania. Gwarantuje łatwy omłot i suszenie. Ponadto charakteryzuje się wysoką tolerancją na suszę. Jej wybór zapewnia rekordowo wysokie plony. W optymalnych warunkach uprawy i przy prawidłowo prowadzonej agrotechnice możliwe jest osiągnięcie plonów nawet na poziomie 16 t/ha. Warto też wspomnieć, że odmiana charakteryzuje się dobrym wigorem wiosennym i posiada wysoką tolerancję na fuzarium kolb i helminthosporium.
Decydując się na uprawę kukurydzy przeznaczonej na ziarno warto rozważyć zakup odmian charakteryzujących się wysoką tolerancją na suszę.
Anna Rogowska