Kolejny produkt z Kujaw i Pomorza na ministerialnej liście
Wzmiankę o produkcji tego kwasu, wraz z przepisem kulinarnym pod nazwą kulis (nazwa „kulis” pochodzi od potocznej nazwy buraka, który ma kształt kulisty) można spotkać w książce Franciszki Gensówny „Młoda Gospodyni”, wydanej w 1925 r.: „Kulis. Na kulis, czyli barszcz burakowy, trzeba ćwikłowe buraki obrać, wypłukać, pokrajać i włożyć do czystej beczułki. Kto chce mieć barszcz słodszy, dodaje połowę buraków cukrowych. Zalać wszystko letnią wodą i postawić w ciepłem miejscu. Za kilka dni barszcz będzie kwaśny, można go wtedy wynieść do chłodnej spiżarni. Gdy się barszczu uzbiera, trzeba buraki na to miejsce zalewać wodą, dokąd się tylko da. Gdyby zaś nie często kulisu potrzebowano, można go nalewać w butelki, papierem złożonym parę razy zawiązywać i trzymać w chłodnym miejscu. W butelkach dłużej i lepiej trzymać się będzie, niżeli na burakach (…).” Kulis to klarowna ciecz koloru czerwonego, która najczęściej przechowywana jest w ciemnych butelkach, które są hermetycznie zamknięte. Ma lekko kwaśny smak.
W tej chwili, oprócz kulisu, kulinarną tradycję Kujawsko-Pomorskiego reprezentuje na liście 41 wyrobów i potraw. – Na wpis czekają już kolejne produkty z naszego regionu. Wyrabiane w tradycyjny sposób, według przekazywanych z pokolenia na pokolenie receptur świadczą o bogatej kulturze naszej ziemi – mówi marszałek województwa kujawsko-pomorskiego Piotr Całbecki.
Na krajowej liście produktów tradycyjnych wciąż przybywa nowych artykułów, co jest efektem popularności filozofii slow food oraz zainteresowania tradycyjnymi rarytasami z kuchni babć i prababć. Wzrostowi liczby tradycyjnych produktów w Polsce towarzyszy ogromny popyt na tego typu wyroby.
Polska to kraj z bogatym dziedzictwem kulinarnym. Na liście tradycyjnych produktów są wyroby, które powstają na bazie unikatowych receptur przekazywanych z pokolenia na pokolenie i są głęboko zakorzenione w tradycji i kulturze poszczególnych regionów. Najwięcej artykułów zarejestrowanych jest w województwie pomorskim – ponad 130 wyrobów. Drugie w kolejności jest województwo śląskie, a trzecią lokatę na podium zajmuje województwo podkarpackie. Najmniej wyrobów na liście mają województwo lubuskie, zachodnio–pomorskie, a także warmińsko–mazurskie.
Warunkiem rejestracji produktu na ministerialnej Liście Produktów Tradycyjnych jest wytwarzanie go przez co najmniej 5 gospodarstw domowych na danym obszarze geograficznym (czyli na terenie województwa) od co najmniej 25 lat. Produkt powinien nawiązywać do naszej regionalnej czy lokalnej tradycji. Wniosek o wpis wraz z dołączoną dokumentacją potwierdzającą tradycję wytwarzania produktu oraz opis jego przyrządzania składa się w Departamencie Rolnictwa Urzędu Marszałkowskiego. Urząd Marszałkowski sprawdza wnioski pod względem formalnym. Następnie kieruje wniosek do zaopiniowania do Polskiej Izby Produktu Regionalnego i Lokalnego. Po otrzymaniu pozytywnej opinii PIPRiL wniosek trafia do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
