Poniżej 15%

Suszenie ziarna kukurydzy jest procesem drogim, pochłania około 30% kosztów uprawy. Przy nieumiejętnym przeprowadzeniu procesu konserwacji materiału lub niskim plonie, mogą osiągnąć nawet 50% nakładów. Aby bezpiecznie przechować ziarno należy je wysuszyć do wilgotności poniżej 15% i schłodzić do temperatury poniżej 10 °C. Suszenie można przeprowadzić tylko metodą wysokotemperaturową w specjalnych suszarkach, lub podzielić na dwa etapy i w drugim etapie wykorzystać oszczędną technikę niskotemperaturową. Podział procesu na dwa etapy dyktowany jest względami ekonomicznymi, ponieważ gdy wilgotność spada poniżej 20% suszenie wysokoteperaturowe staje się nieopłacalne i stwarza możliwość dosuszenia w niższej temperaturze w silosie lub magazynie płaskim. Ziarno wysuszone do 13-14% wilgotności gotowe jest do przechowywania, bez narażania go na utratę wartości.

Dwie fazy

Kontrolowane dwufazowe suszenie ziarna kukurydzy jest bardziej opłacalne niż często przeprowadzane przez rolników doprowadzanie materiału do wilgotności około 12% w krótkim okresie czasu. Przyspieszenie procesu pociąga za sobą duże straty paliwa i powoduje spadek wydajności dobowej suszenia. Proces najefektywniej przebiega w dwóch fazach. W fazie pierwszej następuje suszenie wysokotemperaturowe, gdzie temperatura czynnika suszącego osiąga do 140°C i nie zmienia się do momentu osiągnięcia przez materiał wilgotności 28-24%. W drugim etapie wydajność suszenia zmniejsza się, natomiast temperatura ziarna rośnie. Należy zwracać uwagę na zabarwienie okryw, ponieważ gdy przekroczy temperaturę 75°C zaczyna nabierać brązowej barwy, co świadczy o przegrzaniu.

Zasłużony odpoczynek

W celu wyrównania wilgotności suszonej partii ziarna stosuje się tzw. leżakowanie przez okres 6-10 godzin, podczas którego następuje utrata wilgotności przejawiająca się pękaniem ziarniaków. Proces ten przebiega równomiernie i efektywnie poprawia jakość prowadzonego suszenia.

Wentylacja

Poza doprowadzeniem ziarna do odpowiedniej wilgotności należy pamiętać o jego wentylacji. Pozwala to przedłużyć okres oczekiwania na suszenie.Partie ziarna przeznaczone do dalszej obróbki powinny zostać odpowiednio przewietrzone. Proces ten odpowiednio skoordynowany może w pewnym stopniu przyczynić się do wysychania ziarna, jednak w nierównomiernym stopniu, co naraża część ziarna na zepsucie. Składowane w silosie ziarno powinno być poddawane systematycznej kontroli pod kątem wilgotności i temperatury. Wzrost tych parametrów może indukować gwałtowny rozwój populacji bakterii i grzybów, a tym samym rozwoju chorób przechowalniczych. Przewietrzanie materiału pozwala kontrolować wahania temperatury i wilgotności w masie składowanego ziarna. Przeprowadzając wentylację, należy zwrócić uwagę, aby nie nawilżyć dodatkowo materiału, przewietrzając go wentylatorem korzystającym z powietrza atmosferycznego. Aby uniknąć takiego błędu nie można przewietrzać suchego ziarna wilgotnym powietrzem oraz uważać na różnicę temperatury między chłodnym ziarnem i cieplejszym od niego powietrzem atmosferycznym. Bezpieczne warunki wentylacji powietrzem atmosferycznym istnieją we wrześniu i październiku, a w miesiącach letnich wyłącznie nocą. Wynika to z wilgotności powietrza oraz różnicy temperatur między atmosferą panującą w silosie a otoczeniem.

Kontrola

Czujniki rozmieszczone na linkach pomiarowych silosów przeznaczonych do składowania ziarna pozwalają precyzyjnie kontrolować zmiany temperatury i natychmiastową reakcję w przypadku gwałtownej zmiany warunków przechowywania. W przypadkach tzw. samozagrzania się materiału daje to możliwość rozpoczęcia wentylacji w celu przywrócenia stanu równowagi. Automatyczne sterowanie daje możliwość wygodnego i efektywnego kontrolowania i zapobiegania utracie wartości przechowywanego materiału.

 

Źródło: www.raportrolny.pl