Co roku, w zależności od  bieżącej sytuacji rynkowej, do 75% upraw pszenicy w Teksasie może być spasana, z czego 95% powierzchni uprawiane jest w sposób tradycyjny.

„Wśród części producentów panuje przekonanie, że niestosowanie uprawy mechanicznej w systemie podwójnego wykorzystania pszenicy spowoduje zwiększenie zbicia gleby, a co za tym idzie zmniejszenie infiltracji wody i spadek plonów. Aby przekonać się o słuszności tego przekonania lub jej braku niezbędne są badania” – mówi dr DeLaune.

Jedną z możliwych do zastosowania praktyk służących zmniejszeniu zbicia gleby i/lub zwiększenia infiltracji wody opadowej jest wykorzystanie w omawianym systemie aeratorów.

Zęby aeratora mogą być odchylone od 0 do 10 stopni, przy czym wzruszenie gleby zwiększa się wraz ze wzrostem zastosowanego kąta. Aerator wzrusza glebę do głębokości około 20 cm.

Na polu doświadczalnym Smith-Walker’a koło Vernon, DeLaune badał wpływ różnych uprawek mechanicznych na wielkość spływu powierzchniowego, jakość wody i straty składników pokarmowych z pól pod uprawą pszenicy w podwójnym systemie.

Uprawki wykonano na początku września i obejmowały one: tradycyjną uprawę, brak uprawy i brak uprawy z aeratorem o różnych stopniach odchylenia zębów. Chociaż miano porównać dwa systemy produkcyjne (wypas i wypas plus ziarno), z powodu panującej w sezonie 2008/2009 suszy nie wypasano żadnych zwierząt gospodarskich. Jednak miało miejsce ekstensywne spasanie przez jelenia wirginijskiego.

W połowie grudnia w obu systemach uprawy ustanowiono 1,5 i 2-metrowe poletka doświadczalne. Zastosowano symulatory deszczu, aby umożliwić badanie zjawiska spływu powierzchniowego w uprawach. Symulowany opad wynosił około 70 mm na godzinę i był kontynuowany przez pół godziny po rozpoczęciu się spływu. Spływająca woda była zbierana, po czym określano jej ilość i jakość.

Na podstawie przeprowadzonych obserwacji dr DeLaune twierdzi, że spływ miał miejsce najszybciej i w największej ilości, powodując największy stopień erozji gleby z poletek, na których zastosowano uprawę tradycyjną. Na tych poletkach najwyższa była także zawartość jonów amonowych i fosforowych w wodzie z nich spływającej.

Nie stwierdzono statystycznej różnicy między objętością spływu, stopniem erozji gleby i stratami składników pokarmowych między poletkami z zastosowaniem aeratora i bez w systemie bezuprawowym.

Początkowe rezultaty wskazują zatem, że zastosowanie aeratora (AerWay) może być nieekonomiczne, jeśli za punkt odniesienia przyjmie się ochronę wody i gleby.

Kontynuacja badań (następne dwa lata) pozwoli na ocenę wpływu zastosowanych technik uprawy na efektywność wypasania i plony ziarna pszenicy, co w pierwszym roku nie było możliwe ze względu na panującą suszę.

 

„Research to determine if aeration reduces compaction, runoff on no-till fields” EurekAlert!
Opracowanie: mgr inż. Wanda Cegiełkowska