Alternatywa dla zabłoconego wybiegu

„Rozwiązaniem tego problemu może być czasowe przeniesienie zwierząt na sąsiednie grunty uprawne.” – mówi Teresa Dvorak, z Uniwersytetu Stanowego Północnej Dakoty, specjalista zarządzania żywieniem w Dickinson Research Extension Center. „Karmienie zwierząt na polach przyległych do starych wybiegów staje się coraz bardziej popularną praktyką w Północnej Dakocie. Umożliwia ona krowom powrót na stare stanowiska żywienia po wodę i okazjonalne schronienie, ale karmienie odbywa się na zewnątrz, na polu. Czasem określa się te grunty jako spisane na straty, ale nie musi tak być, pod warunkiem przestrzegania pewnych reguł.”

Zmniejszona intensywność przebywania krów w jednym miejscu pozwala producentom na zmniejszenie problemów związanych z kondycją konkretnej parceli, ale należy wcześniej zwrócić uwagę na kilka spraw.

Bliskie sąsiedztwo alternatywnych obszarów wykorzystywanych do karmienia bydła pozwala na ich przemieszczanie z powrotem, gdy robi się zbyt wilgotno i dalsze przebywanie zwierząt groziłoby nadmiernym obciążeniem gruntu. Obszary te powinny również mieć łatwy dostęp do siana i wody. Ważne jest również dostosowanie powierzchni wygrodzonego gruntu do wielkości stada, by uniknąć nadmiernej obsady.

Regularna zmiana alternatywnego miejsca karmienia jest konieczna w celu uniknięcia trzech głównych zagrożeń:

•    Nagromadzenia niewykorzystanych resztek paszy – może powodować problemy w przypadku uprawy bezorkowej w czasie siewu wiosną, może też opóźniać wschody roślin;

•    Koncentracji nawozu organicznego na wykorzystywanej powierzchni – cykliczne przemieszczanie stada w różne miejsca przeznaczonej do tego powierzchni zapewnia równomierne jego rozmieszczenie;

•    Nadmiernego zbicia gleby, powodującego powstawanie błota i utrudniony siew wiosenny.

W ramach zarządzania alternatywnymi obszarami karmienia zwierząt należy również uwzględnić miejsca gromadzenia się zwierząt przy wodopojach oraz odległość od wód powierzchniowych. Stałe miejsca, w których gromadzą się zwierzęta np. wokół dostępu do wody, doprowadzą do koncentracji nawozu w konkretnym miejscu. Należy zatem w regularnych odstępach czasu wywozić go i prawidłowo stosować na polach uprawnych. Pozostawienie go w tym jednym miejscu groziłoby powierzchniową ucieczką składników pokarmowych i przenikaniem ich do wód oraz erozją gleby. Między terenami pozbawionymi wegetacji a wodami powierzchniowymi powinny istnieć strefy buforowe np. w postaci dobrze utrzymanej darni. Pasy wzdłuż odwodnień i odprowadzeń wody również powinny być chronione.

Przestrzeganie zasad dobrej praktyki rolniczej pozwoli na odciążenie jednych gruntów i racjonalne wykorzystanie innych, nie pogarszając przy tym jakości środowiska.