Obecnie w gospodarstwach agroturystycznych, których powstaje coraz więcej, koń może być źródłem znakomitego lub przynajmniej znaczącego dochodu. Koń, aby był odpowiedni do pracy w rekreacji musi spełniać szereg wymagań. Wybór odpowiedniego wierzchowca nie jest łatwy, ale jest niezwykle ważny, gdyż od tego zależy bezpieczeństwo osób, które spędzają wolny czas w siodle.

Zasady wyboru koni dla potrzeb agroturystyki

Konia można szukać na wiele sposobów. Można jeździć na aukcje, do hodowców, do handlarzy, czytać ogłoszenia w prasie fachowej (Koń Polski, Koński Targ, Świat Koni, Konie i Rumaki), i lokalnej oraz w internecie. Jedną z najważniejszych zasad jest to, żeby nie kupować konia w pojedynkę. Koniecznie trzeba zabrać ze sobą osobę, która się zna na koniach, dobrze gdyby to był weterynarz, który oceni stan zdrowia zwierzęcia, co pozwoli oszczędzić problemów oraz znacznych wydatków związanych z leczeniem.

Drugą ważną kwestią jest to, aby się nie spieszyć, obejrzeć konia bez pośpiechu. Należy przyjrzeć się koniowi prowadzonemu w ręku w stępie i kłusie, pod siodłem, pod jeźdźcem, a na końcu samemu na niego wsiąść, nawet jeśli nie posiada się jeszcze dobrych umiejętności. Trzeba pamiętać, że osoby, które będą przyjeżdżać do gospodarstwa często będę dopiero chciały się uczyć jeździć konno, dlatego trzeba zwrócić uwagę, w jakim ogłowiu jest koń prezentowany, gdyż koń przeznaczony dla jeźdźca amatora powinien posłusznie chodzić na zwykłym wędzidle.

Gdy zdecydujemy się na zakup konia, koniecznie podpiszmy umowę. Uchroni nas ona przed konsekwencjami, gdy okaże się, że koń ma jedną z czterech wad zwrotnych. Jeśli wada zwrotna zostanie wykryta w ciągu 2 tygodni od momentu zakupu konia, poprzedni właściciel jest zobowiązany zwrócić nam pieniądze za konia, a my oddać konia, w przypadku ślepoty miesięcznej mamy na to miesiąc. Do wad zwrotnych należą: ślepota miesięczna (okresowe zapalenie oka), dychawica świszcząca, wodogłowie, łykawość.

Rasa

W agroturystyce najczęściej wykorzystuje się konie rasy wielkopolskiej i małopolskiej. Rasy te charakteryzuje zrównoważony temperament, nadają się do lekkiej pracy w zaprzęgu. Ponadto ogromnym powodzeniem cieszą się hucuły, koniki polskie oraz kuce (szetlandzkie, islandzkie, walijskie) oraz wszelkie mieszańce. Koniki polskie oraz hucuły mogą być wierzchowcami zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci, natomiast kuce tylko dla dzieci. Kuce i pony mają opinię koni spokojnych, nawet flegmatycznych, bezpiecznych w terenie, ale upartych, samowolnych, nieraz trudnych i opornych przy ujeżdżaniu. Częściowo jest to opinia uzasadniona, gdyż konie prymitywne mają silny charakter i bardzo rozwinięte poczucie hierarchii w stadzie, co sprawia, że podporządkowują się tylko doświadczonemu jeźdźcowi. Jednak większość kłopotów z posłuszeństwem wierzchowców dla dzieci bierze się stąd, że konie te z racji swojego wyglądu traktowane są jak zabawki – przytulanki, a nie jak prawdziwe konie, którymi przecież są. Odradzam natomiast kupno konia do rekreacji rasy pełnej krwi angielskiej oraz czystej krwi arabskiej ze względu na to, że często są płochliwe i nerwowe, oraz mają zbyt żywy charakter. Nie są polecane jako wierzchowce dla początkujących.

Wzrost

Warto wiedzieć, że wzrost nie jest równoznaczny z wytrzymałością. Hucuł jest koniem jucznym i pomimo niskiego wzrostu może unieść dorosłego człowieka o wadze ok. 100 kg. Trzeba pamiętać, że im koń roślejszy, tym więcej paszy będzie potrzebował. Trzeba się zastanowić, czy lepiej kupić 2 niewybredne hucuły lub koniki polskie zamiast jednego dużego konia wielkopolskiego. Z tym, że dla małych dzieci koń powinien być takiej wielkości, żeby dziecko sięgnęło łydkami do jego boków.

Płeć

Mamy do wyboru klacze, ogiery i wałachy. Utrzymywanie ogiera w gospodarstwie agroturystycznym oznacza spore utrudnienia. Ogier musi mieć osobny, wysoko ogrodzony wybieg, mogą pojawić się problemy podczas jazdy w zastępie, gdy jakaś klacz będzie miała akurat ruję. Ogier również jest droższy niż wałach, ze względu na potencjalną wartość hodowlaną.

Wybór klaczy jest zdecydowanie lepszym wyborem. Wprawdzie część klaczy podczas rui staje się bardziej pobudliwa nerwowo, ale raczej nie w stopniu, który uniemożliwiłby jazdę. Można dochować się źrebaka, aczkolwiek trzeba wtedy pamiętać, że klacz będzie wyłączona z pracy na kilka miesięcy przed porodem i po porodzie, za to niewielkim nakładem finansowym będziemy mieć drugiego konia.

Wałach wydaje się być najlepszym wyborem, jeśli chodzi o wykorzystanie rekreacyjne. Wałach jest tańszy od klaczy i od ogiera, cieszy się opinią spokojnego i odpowiedzialnego, burze hormonalne go nie dotyczą. Oczywiście w praktyce zdarzają się ogiery łagodne jak baranki, nadzwyczaj zrównoważone klacze i złośliwe wałachy. Także przed zakupem należy jak najdokładniej przyjrzeć się wybranemu koniowi.

Wiek

Koń do rekreacji musi być koniem dobrze ujeżdżonym, a stopień ujeżdżenia konia jest ściśle związany z wiekiem konia. Trudno oczekiwać, że koń 3, 4-letni będzie odpowiednio przygotowany do pracy z niedoświadczonym jeźdźcem. Szkolenie młodego konia jest procesem żmudnym i powolnym, pewnych etapów nie można przeskoczyć, ani skrócić, choćby dlatego, że młody koń musi najpierw rozwinąć odpowiednie mięśnie, które potem pozwolą mu na prawidłowe wykonywanie żądanych ruchów. Decydując się więc na zakup młodego konia, nie oczekujmy zbyt wiele. Taką decyzję mogą podejmować naprawdę doświadczeni jeźdźcy, którzy dysponują ponadto odpowiednimi warunkami i przede wszystkim mnóstwem czasu do pracy nad końskim małolatem.

Jednak do rekreacji najlepszym rozwiązaniem będzie kupno konia starszego, dobrze wyszkolonego, o spokojnym i zrównoważonym charakterze. Należy więc rozejrzeć się za koniem, który ukończył już 6-7 lat. Trzeba pamiętać także, że nie ma prostej zależności, że im koń starszy, tym lepiej wyszkolony, dlatego trzeba koniecznie samemu sprawdzić co koń potrafi.

Charakter

Konie są zwierzętami bardzo inteligentnymi, wrażliwymi, mają bardzo dobrą pamięć. Trzeba pamiętać, że konie są zwierzętami uciekającymi, czyli płochliwość leży w ich naturze.

W rekreacji przydatne są konie spokojne, opanowane, bez narowów i złośliwego charakteru, o umiarkowanym temperamencie. Takie konie sprawdzają się w stajniach prowadzących szkółki jeździeckie, ponieważ są one duże łatwiejsze do prowadzenia przez mało zaawansowanych jeźdźców. Dobrym przykładem konia rekreacyjnego dla osoby początkującej jest tzw. koń „profesor”, który jest dobrze ułożony, starszy, potrafi niwelować błędy jeźdźca.

Powyższe wskazówki powinny pomóc osobom, które zaczynają przygodę z końmi. Zakup dobrego konia jest dość kosztownym przedsięwzięciem, szczególnie dla osób, które dopiero zakładają gospodarstwo agroturystyczne, dlatego powinno się podejść do tego bardzo rozsądnie. Ponadto musimy pamiętać o tym, że często dzieci będą obcować z końmi, dlatego też musimy wybrać wierzchowca jak najbardziej zrównoważonego, a tym samym bezpiecznego. Jednak zakup odpowiedniego konia, to dopiero dobry początek ciężkiej i odpowiedzialnej pracy jaka czeka każdego, kto decyduje się na pracę jednocześnie z końmi i ludźmi.

Źródło: www.kpodr.pl